Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Παρελάσεις

Θέλουν κάποιοι ,δήθεν χάριν οικονομίας, να περιορίσουν - σταματήσουν τις στρατιωτικές παρελάσεις. Κοστίζουν πολύ. Στοιχίζει ακριβά η διέλευση στρατιωτών και οχημάτων - αεροσκαφών κτλ.
Λοιπόν το προσωπικό δεν πληρώνετε extra. Η συντήρηση που γίνετε είναι προς όφελος του στρατεύματος .Τ α βάφουν, τα γυαλίζουν, τα βάζουν σε κίνηση. Εξ ΄άλλου γίνονται κάνα δυο φορές το χρόνο. Το όφελος όμως στο φρόνημα των Ελλήνων είναι πιο σημαντικό. Το ηθικό λαού και στρατιωτών αναπτερώνετε και η ελπίδα και το θάρρος δεν σβήνουν. Η ιστορία δεν διδάσκετε μόνο απ τα βιβλία του σχολείου ,τις εγκυκλοπαίδειες η την τηλεόραση. Εορτάζοντας σημαντικά ιστορικά γεγονότα, τιμώντας τους προγόνους μας , με παρελάσεις ,εκφωνήσεις λόγων,αποδόσεις τιμών, κατάθεση στεφάνων κα, η μνήμη διατηρείτε ζωντανή και δεν σβήνει. Λαός -πολιτισμός με μνήμη ποτέ δεν πεθαίνει.
Τώρα έχουμε ξεφύγει τελείως. Αποκριές. Μασκαρεύονται, ντύνονται και παρελαύνουν με άρματα.12500 στολές φέτος στην Ξάνθη δεν έφτασαν για να ντυθούν όλοι! Γιορτάζουν την αποκριά. Δηλαδή την αποκοπή από το κρέας. Ήμαρτον(όπως λέει και ο Γεωργίου).Διονυσιακές - ειδωλολατρικές δοξασίες όχι σε προσωπικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο δήμων πόλεων ή και εθνικό ακόμη. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει γίνει και εισαγωγή χορευτριών από ξένες χώρες. Καμία σχέση βέβαια! Όμως το γυμνό πουλάει!Πληρώνω για να βλέπω τον κώλο της Βραζιλιάνας και όχι για τα καύσιμα των στρατευμάτων!!!Εδώ δεν υπάρχει κρίση ούτε λόγος για οικονομία. Για να μην πούμε για το άλλο πανηγυράκι - φαγοπότι την eurovision. Και τελικά αν θέλεις να μασκαρευτείς φόρεσε τα παραδοσιακά δέρματα ζώων και κρέμασε κουδούνια. Αυτά κάθε χρόνο και τίποτα περισσότερο. Ούτε Βραζιλιάνες ούτε άρματα.

2 σχόλια:

  1. Συμφωνώ με τα ως άνω. Αλλά μήπως όλα αυτά είναι μία αλλαγή βρε αδελφέ έτσι για να λέμε ότι κάτι αλλάζει στην ζωή μας και μας αποσπά έστω και για λίγο από τα προβλήματα?
    Μη ξεχνάμε ότι το καρναβάλι και τα μασκαρέματα δεν είναι τωρινό φαινόμενο.
    Εγώ τουλάχιστον από τότε που γεννήθηκα 8υμάμαι με ευαισθησία και ρομαντισμό τις απόκριες.Την γιαγιά μου που ήταν μοδίστρα και την μαμά μου, να συζητάνε τι θα μας ετοιμάσουν από στολές για να φορέσουμε.
    Θυμάμαι τον αδελφό μου τσολιαδάκι, την αδελφή μου Αμαλία και εμένα κουνελάκι.
    Επίσης θυμάμαι τις φωνές των γειτόνων μας,τα τραγούδια, τις πολύχρωμες κορδέλες, τον χαρτοπόλεμο, όταν περνούσε το γαιτανάκι.
    Ωραίες θύμησες.
    Γιατί λοιπόν να βλέπουμε μόνο την αρνητική πλευρά των Απόκρεων?
    Άντε και του χρόνου λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή